Bevat Video: Video
Ankeiler: Hoewel het een jaar geleden is dat Rusland Oekraïne kwam binnenvallen, wil het niet zeggen dat deze oorlog wordt vergeten.

- Hoewel het een jaar geleden is dat Rusland Oekraïne kwam binnenvallen, wil het niet zeggen dat deze oorlog wordt vergeten. Zeker niet door Maurits Klaver uit Puiflijk. Nog altijd zamelt hij iedere zondag spullen in en probeert die twee keer per maand weg te brengen naar de Oekraïense grens. In een jaar tijd is het leven van Maurits compleet veranderd.

Tijd voor de verbouwing van zijn huis, heeft Maurits eigenlijk niet. Al een jaar lang woont hij samen met zijn gezin in de garage naast het huis. Het hele gezin is eigenlijk alleen nog maar bezig met hulp voor Oekraïners.

"Ik weet eigenlijk niet wat mij een jaar geleden triggerde", vertelt Maurits terwijl hij een nieuwe lading vuilniszakken met spullen in de bus laadt. "Je zag natuurlijk vorig jaar dat er veel instanties in actie kwamen. Giro555 riep al op dat we wat moesten doen. In eerste instantie wilde ik naar de grens rijden en Oekraïners ophalen, om ze vervolgens hier veilig onderdak te bieden. Dat hebben we ook gedaan. Tien maanden lang hadden we een gezin in een stacaravan op ons terrein opgevangen. Op een gegeven moment dachten we: 'ja leuk, maar er zijn nog zoveel meer die hulp nodig hebben.'"

En zo is de stichting ‘Samen Voor Oekraïne’ ontstaan. In een jaar tijd hebben er allerlei vrijwilligers uit de gemeenten Beuningen, Druten, West-Maas en Waal en Wijchen zich aangemeld om Maurits te helpen met het verzamelen en wegbrengen van de spullen. In totaal hebben de vrijwilligers zestien ritten gereden en 69.700 km afgelegd.

In de video blikt Maurits terug op het afgelopen jaar. Tekst gaat daarna verder:

Maurtis' eerste reis naar Oekraïne

Maurits is zelf afgelopen november voor het eerst in Oekraïne geweest. Die reis verliep niet vlekkeloos. "In Polen reden we voor het eerst in een nieuwe bus. Onderweg bleek de achterband niet goed te zijn. We merkten al wel wat onbalans tijdens het rijden. Eerst dachten we dat dat door de lading zou komen. Op een gegeven moment klapte de achterband op de Poolse snelweg eronderuit. Het gaf een schokgolf. Gelukkig hebben we de bus toen op de vluchtstrook in stilstand kunnen krijgen", vertelt Maurits. Met behulp van de lokale wegenwacht, is het gelukt om de reserveband te plaatsen.

Maar de klapband was niet eens het spannendste deel van Maurits’ eerste reis. “Het was toevallig de periode waarbij er een aantal raketten in Polen terecht kwamen. Dat was nog best spannend, want we stonden vlakbij de grens van Oekraïne en konden het land niet meer uit. Toen moesten we terug naar Lviv. Er was op dat moment geen mobielnetwerk, tankstations waren dicht en de tank van de bus was leeg, dus we hebben toen hulp van het leger gekregen om het land weer uit te komen."

Mensen zijn meer geïrriteerd omdat de winkels weer dichtgaan, dan dat het luchtalarm afgaat
Maurits Klaver

Maurits heeft al een paar keer met eigen ogen kunnen zien hoe de Oekraïners hun leven leiden tijdens de oorlog. Dat geeft hem moed om door te gaan met de acties. "Wat mij heel erg bevreemde is dat de mensen daar relatief ontspannen zijn. Wij als Nederlanders kunnen ons dat misschien niet voorstellen, gezien wij niet te maken hebben met dreiging van buitenaf. Het leven gaat daar gewoon door. Mensen zijn meer geïrriteerd dat de winkels weer dichtgaan, dan dat het luchtalarm afgaat. Je merkt dat de mensen daar ook een beetje gewend aanraken."

Volgens Maurits is er veel betrokkenheid vanuit de lokale bevolking in Oekraïne. "Iedereen wil iedereen helpen. Je kunt daar ’s avonds om 23.00 uur wat mensen bellen en dan gaat de supermarkt voor je open, omdat je spullen nodig hebt. De mensen daar zijn erg dankbaar voor alle spullen die ze vanuit Europa krijgen."

Naast het verzamelen en wegbrengen van de spullen, helpt Maurits anders gezinnen in de regio die vluchtelingen opvangen in huis. Daarnaast heeft hij een gezin om te onderhouden, moet hij in principe verbouwen aan het huis en heeft hij nog een fulltime-job. Hoe combineert hij dit allemaal? "De verbouwing verloopt niet zoals gehoopt. Het is belangrijk om vooral prioriteiten te stellen. Mijn sociale bezigheden zijn wel een stuk minder. Ik probeer nog af en toe motor te rijden, om een beetje te ontspannen. Zolang de oorlog duurt, zal ik dit blijven doen. Het is gewoon nodig", aldus Maurits.

Iedere zondag tussen 16.00 uur en 20.00 uur houdt Maurits een inzamelingsactie in de Scharenburgesestraat 13 in Puiflijk. Op de website van stichting 'Samen Voor Oekraïne' wordt bijgehouden aan welke spullen er behoefte is. De eerst volgende rit naar Oekraïne, staat gepland over 15 dagen.

💬 Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@rn7.nl.