"Dreiging", column door Vincent Cantrijn

REGIO - Vincent Cantrijn schrijft wekelijks over politiek en maatschappelijke ontwikkelingen in de regio. Deze week schrijft hij "Dreiging".

Afgelopen donderdag schonk het Basteicafé (klik) aandacht aan het Rampjaar 1672 toen Nijmegen door het Franse leger werd ingenomen. Ik heb daar een column uitgesproken met als titel:

Dreiging

De eerste vier jaar van mijn leven woonde ik in de Poolseweg in Breda. Later werd de naam gewijzigd in Generaal Mazcekstraat. Hij liep met de Poolse 1 e Pantserdivisie op 29 oktober 1944 als bevrijders via deze straat Breda in. Een straatnaam als terecht eerbetoon. Hoe anders was de situatie in Nijmegen in 1672. Franse troepen, onder leiding van Maarschalk Turenne, marcheerden vanuit het oosten naar Lent, staken de Waal over en bezetten de stad. Rampspoed voor Nijmegen was het gevolg. Die Turenne was dus geen lieverdje Ik snap er dan ook geen hout van waarom hij toch een straatnaam heeft gekregen. Ongeveer op dezelfde plek waar hij met zijn manschappen liep bij de verovering van Nijmegen. De Turennesingel in Lent. Ik heb nooit gelezen dat dit een item was in de gemeenteraad. Toen het voorstel kwam om in de Waalsprong een straat te vernoemen naar Kuifje leverde dat wêl veel discussies op in de raad. Stripheld Kuifje was fout geweest in Afrika. Stof tot nadenken over het verschil.

Luister hier naar de column. Tekst gaat eronder verder.

Wat er in 1672 bij Nijmegen gebeurde levert in relatie tot de huidige tijd ook meer dan voldoende stof tot nadenken op. De strijd tussen Rusland en Oekraïne is relatief dichtbij en raakt ons allemaal. Dreiging vanuit het oosten. Geen onbekend verschijnsel. In 1956 was de Hongaarse opstand; uitmondend in een Russische inval. Ik was toen vijf jaar. Wat er precies aan de hand was wist ik niet, maar het moest wel iets ernstigs zijn. Want ik hoorde toen iedere zondag de volgende bede in de kerk: “O Heer; bescherm ons tegen de communisten”. Er werd mij verteld dat communisten nog erger waren dan protestanten. En toen moest de Cubacrisis nog komen. Ook die dreiging werd uiteindelijk bezworen. Later werd Marcus Bakker het boegbeeld van de Communistische Partij Nederland. Vanwege zijn verdienste voor het land is in het gebouw van de Tweede Kamer een zaal naar hem vernoemd. Hebben we in die tijd mooi voor noppes met elkaar zitten bidden.

Dreiging vanuit het oosten is nooit weg geweest. Vraag maar aan voormalig wethouder Hannie Kunst. Zij moest in 2010 het ontwerp voor de nieuwbouw van Doornroosje bij het station drastisch door de architect laten wijzigen. De appartementen boven Doornroosje waren te hoog voor de radar van Volkel. Hannie Kunst wist niet wat ze hoorde. Het bouwplan moest lager omdat het Nederlandse leger de vijand vanuit het oosten niet aan zag komen. Blijkbaar zijn er op enig moment door verhoging van het defensiebudget betere radars op Volkel gekomen. Een paar jaar later had Defensie namelijk geen bezwaar tegen de bouw van de veel hogere Nimbustoren. We konden rustig ademhalen. Ik kan daar nu wel een grap over maken, maar het is om meerdere redenen verbijsterend.

Vorig jaar won Oekraïne het Eurovisiesongfestival. Dat was vooral een politieke en geen muzikale keuze. In mei 2023 wordt het Eurovisiesongfestival in Liverpool gehouden. Miljoenen televisiekijkers zullen bij het begin van de tv-uitzending deze tune horen (klik). Mocht u tijdens een pubkwis de vraag krijgen ter gelegenheid van welke gebeurtenis deze Eurovisietune gecomponeerd is moet u niet antwoorden: bij het 1 e Eurovisiesongfestival in 1956. Dat antwoord is fout. Net als het antwoord: ter gelegenheid van de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal in 1952. Dat is ook fout. De Eurovisietune is het 1 e deel van het Te Deum van de Franse componist Charpentier. Hij componeerde het muziekstuk ter gelegenheid van de Vrede van Nijmegen in 1679. Hoe mooi zou het zijn als dit voor velen onbekende feit tijdens de tv- uitzending aan al die miljoenen kijkers wordt verteld. Niet om de aandacht op Nijmegen te vestigen. Verre van dat. Maar wel als bewijs uit het verleden dat na oorlog vrede komt. Dat moet de wereld hoop geven in deze tijd van dreiging.

- Vincent Cantrijn