Bevat Audio: Audio
Ankeiler: Columnist Vincent Cantrijn schrijft wekelijks over politiek en maatschappelijke ontwikkelingen in de regio.

- Columnist Vincent Cantrijn schrijft wekelijks over politiek en maatschappelijke ontwikkelingen in de regio.

Vorige week schreef ik dat inwoners uit Dukenburg en Lindenholt beter naar de bioscoop in Wijchen of Beuningen konden gaan dan naar de bioscoop bij de Ovatonde aan de Lentse Plas. Bij deze mijn excuses aan iedereen die hierdoor onverrichterzake naar Beuningen is gegaan.

Ik kreeg meerdere reacties dat de bioscoop in Beuningen al een poosje definitief gesloten is. Dat wist ik niet; geef ik eerlijk toe. Beuningen hoeft zich echter geen zorgen te maken dat de aantrekkingskracht als woongemeente zal dalen door deze uitholling van het voorzieningenniveau. Die aantrekkingskracht blijft onveranderd hoog. Niet alleen voor Nijmegenaren. Ook voor Randstedelingen.

Trek uit de Randstad neemt toe. Aldus de kop boven een artikel in de Gelderlander. Afgelopen week heb ik dit op een bijzondere manier kunnen ervaren. Ik had dienst als kaartjesverkoper op het fietspontje tussen Ravenstein en Niftrik. De Maas heeft in tegenstelling tot de Waal geen last van laag water. Fiets dus niet naar het pontje in Beuningen, want dat vaart dit seizoen niet meer. Dat weet ik dan weer wel.

De tekst gaat verder onder de audio.

Ik raakte aan de praat met een jong stel uit Amsterdam. Woonachtig in de Staatsliedenbuurt in een klein appartement op drie hoog. Hartstikke hip en tof als je jong en verliefd bent, maar met een kind van 1 jaar ziet de wereld er toch anders uit. Zeker wat woonwensen betreft. Aangezien de ‘zij’ een baan heeft op de Radbouduniversiteit en het treinen toch wel problematisch begint te worden, willen ze deze kant op verhuizen. Kort samengevat: ze willen meer rust en ruimte voor minder geld.

In het volle Amsterdam en directe omgeving een onmogelijke combinatie. Hun kind logeerde een paar dagen bij opa en oma. Zij verkenden op hun gemak Nijmegen en de omliggende dorpen op de fiets. Geen straf met dit mooie weer. Mijn stedelijk ontwikkelings- en volkshuisvestelijk hart begon sneller te kloppen. Het was niet zo druk op het pontje, dus zijn ze een paar keer op en neer gevaren. Toeristische informatie geven over de streek hoort tot het takenpakket van een kaartjesverkoper.

Het was voor mij een kleine moeite om zonder bijbetaling uitgebreider in te gaan op de stedenbouwkundige, volkshuisvestelijke, sociaal-culturele en markttechnische overeenkomsten en verschillen tussen de verschillende wijken in Nijmegen en de omringende dorpen. Klantgerichte service staat op het pontje hoog in het vaandel. En weer gingen twee fietsers met een tevreden gevoel de dijk op.

Gelukkig zorgde de steenmarter voor minder serieuze kost. Jarenlang in Nijmegen ingezet om bouwplannen tegen te gaan. Het is namelijk een bedreigde diersoort. Een vrouw uit Zevenaar heeft daar echter geen boodschap aan. Ze verzamelt de ochtendurine van haar vriend in een jerrycan van vijf liter. ’s Avonds leegt ze die jerrycan onder de auto. Het stinkt als de mieter, maar het is volgens haar dé remedie tegen het geknaag van de steenmarter onder de motorkap. Ze raadt iedereen aan hetzelfde te doen. Dan krijgt haar vriend het nog druk als alle straatbewoners aanbellen met een jerrycan in de hand en zeggen: “Doe maar vol.”

Vincent Cantrijn

💬 Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@rn7.nl.