ELST - Gemeenteraadslid namens D66 Roel Eefting zou dit jaar afscheid nemen van de gemeenteraad, en liet zich op een lage plaats op de kieslijst zetten (22). Maar een paar weken geleden liet hij opeens weten tóch nog een gooi te doen naar een zetel. Hij begon een voorkeurscampagne, maar die slaagde niet. Hij haalde te weinig voorkeursstemmen. Bovendien verloor zijn partij een zetel.
Toch is Eefting alles behalve teleurgesteld, zo vertelt hij: "Er hebben wel 143 mensen op mij gestemd. Dat geeft zoveel waardering dat ik er echt toe doe. Blijkbaar heb ik toch iets betekend in hun leven”, vertelt Eefting aan RN7. "Eigenlijk ben ik heel blij," vertelt hij. "Er komen drie vrouwen voor D66 in de raad en we zijn met het aantal stemmen (2317) de derde partij in de gemeente geworden, nog voor de VVD (2089), GroenLinks (1902) en BOB (2272)."
'Ik wilde een ander raadslid zijn'
Eefting kwam terug op zijn beslissing te willen stoppen, omdat hij zich steeds meer realiseerde dat bij hem de passie om het verschil te maken voor zijn gemeente toch nog niet verdwenen was. Nu hij dan toch de raad verlaat, heeft hij daar vrede mee.
Eefting begon als raadslid van Overbetuwe in 2012. Daarvoor was hij al twee keer burgerraadslid in de gemeente Nijmegen. Toen hij naar Overbetuwe verhuisde, wilde hij de politiek in omdat “ik echt één keer in mijn leven raadslid wilde zijn”. Hij werd meteen politiek actief en dacht ‘laat ik het gewoon proberen’. “Ik was ervan overtuigd dat ik een ander raadslid ben dan iemand die alleen maar in de raadszaal zit. In Nijmegen had ik al gezien dat een aantal raadsleden het gemeentehuis gewoon niet uit kwamen. Ik wilde het anders doen."
'Ik dacht dat ik het wel even kon oplossen'
En of dat gelukt is? Eefting vindt van wel. Hij haalt meteen de zaak Bakker de Zwart aan, het langslepende conflict tussen een huis dat geen woonbestemming had. De bewoners (de familie Bakker) hadden goedkoop een huis gekocht met de hoop dat er ooit een woonbestemming op zou komen in plaats van een recreatieve bestemming. Maar na jaren procederen, is dat niet gelukt en hebben die mensen het huis moeten verlaten. “Toen ik in 2010 in de raad kwam, dacht ik dat ik dat wel even kon oplossen”, vertelt Eefting. “Maar het is eigenlijk nog steeds niet opgelost: het huis staat leeg en nog steeds wil de familie Bakker zich er niet bij neerleggen”.
Wel is hij te spreken over andere kleine successen die hij boekte. De geplande blaashal bij hockeyclub HCOB bijvoorbeeld die zonder overleg met de bewoners achter hun huis neergezet zou worden: 10 meter hoog en op minder dan 30 meter van hun huis. En dat voor 10 jaar lang.
'Beleid vanuit een ivoren toren'
De hal staat er voor de hockeyclub helaas nog steeds niet, maar komt in ieder geval niet tegen de gevels van die bewoners aan. Ook de voetgangersbrug in Westeraam die er negen maanden eerder dan gepland kwam, noemt hij een succes: want zo konden de leerlingen van het basisonderwijs veilig naar school. Maar de gemeente Overbetuwe staat niet garant voor successen. Eefting hekelt de manier waarop de gemeente met burgerparticipatie omgaat, iets waar hij zich altijd heel hard voor heeft gemaakt.
“Men maakt te veel beleid vanuit een ivoren toren. Met de beste wil van de wereld, maar de connectie met de mensen zelf komt pas nádat besluiten al voorgekookt en zelfs al besloten zijn. Dat is de omgekeerde wereld." Wat dat betreft, is hij blij dat Gemeentebelangen Overbetuwe (GBO) de grootste partij is geworden. “Ik hoop dat GBO het lef heeft dit te veranderen; ik heb meer vertrouwen in hen dan de bestaande partijen zoals het CDA.”