Bevat Audio: Audio
Ankeiler: Vincent Cantrijn schrijft wekelijks over politiek en maatschappelijke ontwikkelingen in de regio. Het is hoog tijd voor raadsleden met lef, wat hem betreft.

- Vincent Cantrijn schrijft wekelijks over politiek en maatschappelijke ontwikkelingen in de regio. Het is hoog tijd voor raadsleden met lef, wat hem betreft.

Lef

In juli koos de gemeenteraad van Nijmegen voor de naam Slachthuisweg in plaats van Slachthuisstraat. Een woordgrap als oplossing van politiek geharrewar. Ik noemde dat politieke armoede. Sommigen vonden dat ik lef had om zoiets op te merken. Toch ben ik niet de enige die vindt dat de raad aan politieke armoede lijdt. Dat vinden raadsleden namelijk zelf ook. Dus is het waar.

Afgelopen woensdag ging de raad akkoord met iets van een peiling onder een steekproef van Nijmegenaren met wat onduidelijke varianten over de toekomst van Veur Lent, waarbij de uitkomst opgevat kan worden zoals het uitkomt, waardoor ze allemaal op voorhand weten dat er achteraf gedonder komt, omdat voor-en tegenstanders zullen zeggen dat het nergens op lijkt met die schijninspraak en de gemeente toch doet waar ze zelf zin in heeft. Een Wijchense fusiepeilingellende in het kwadraat. “We hadden moeten zeggen wat we wél vinden en dat hebben we niet gedaan”, aldus Maarten Buck, fractievoorzitter van het CDA. Nóg fermere woorden sprak Maarten Bakker van de VVD: “We zitten hier te kissebissen. Om je dood te schamen”. “We hadden niet het lef zelf een keuze te maken”, zei Paul Eigenhuijsen van VoorNijmegen.Nu. Dus kwam de raad tot de conclusie: dit is politieke armoede. Schuldbewuste lef waar niemand een moer mee opschiet.

Een meerderheid van de raad wil de Asfaltcentrale sluiten. Stevige woorden die van lef getuigen. Dat gaat niet zo gemakkelijk, want de raad heeft daar niks over te vertellen. Daar gaat het rijk over. Dat is de overtreffende trap van ‘u mag er wat van vinden maar u gaat er niet over’. Komt vaker voor bij raadsleden. Vooral rondom onnozele zaken. Twee voorbeelden uit de besluitenlijst van het college van b & w van afgelopen week ter illustratie. D66 had aan het college de volgende schriftelijke vraag gesteld: ‘Bent u het met ons eens dat veengebieden door hun aandeel in de opslag van CO2 bescherming verdienen, ook buiten Nederland?’ Antwoord van het college: ‘Ja; daar zijn wij het mee eens met de kanttekening dat we hier maar zeer beperkt invloed op kunnen uitoefenen.’ Dat is toch lachen? Maar het kan nóg gekker. Een tijd geleden werd op sociale media een filmpje gedeeld van een vrouw die werd aangevallen door een Schotse Hooglander, omdat dat beest haar jong beschermde. Wat een muts. Wat dacht je wat? Gaan raadsleden van drie (!) partijen aan het college de volgende vraag stellen: ‘Bent u het ermee eens dat runderen natuurlijk gedrag vertonen en dat het een mens was die inbreuk maakte op hun leefgebied?’ Het college antwoordde het ermee eens te zijn. Hoera! Vervolgens kwam de vraag of er beleid gemaakt kon worden om mensen beter in te lichten over de omgangsvormen met loslopende grote grazers. Dat is het college niet van plan.

Over de toekomst van Veur Lent durven raadsleden geen besluiten te nemen. Dan maar de aandacht verplaatsen naar veengebieden buiten Nederland en vragen om beleid voor omgangsvormen tussen mutsen en koeien. Wat een armoede. In maart zijn er verkiezingen. Er is dringend behoefte aan raadsleden met lef.

Vincent Cantrijn

💬 Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@rn7.nl.

Meer over

Deel dit artikel